İMAR AFFI İÇİN ÖDENEN BEDEL İLE İLGİLİ ÖZELGE VE GÖRÜŞÜMÜZ

Ülkenin önemli bir sorununu çözmeye yönelik yasal düzenlemelernden biri imar barışı olmuştu. Bu vesileyle birçok sorunlu bina için iskan alma olanağı sağlanmış, böylece kanayan bir yara için çözüm (yasal şartlar var tabi) bulunmuştu. Doğal olarak düzenleme çerçevesinde “iskan şartlarının gerçekleşmesi için” belirgin parametrelerle bir bedel ödeneceği tabiydi. Bunlar için de çeşitli kademelereve baremler oluştu. Yapının fiili hali ile ilgili bedel ödenerek ki yasa metninde “Kayıt Bedeli” olarak geçiyor tescil yapılıyor. Daha sonra Çevre bakanlığı yaptığı düzenlemelerde bu bedelden “Kayıt Belgesi Bedeli” olarak bahsetti. Dayanakları ise İmar yasası ve Belediye Gelirleri yasasıydı.

Konu ile ilgili görüşümüz ödenen bedelin bir “iskan harcı” olduğu ( basitçe binadaki fazla bölümler için ödenen bedel iskan harcının ikmali olabilir ) bu nedenle de TDHP ve Vergi Yasaları çerçevesinde bir “Gider” olduğu doğrultusundaydı. Yine Gider olabileceği gibi Bina maliyetine eklenerek amortisman ayrılabileceğine dair görüşler de var ki bu bir tercih meselesidir ve itirazımız da yok.

Ancak Mali idarenin aşağıda paylaştığımız konu ile ilgili Özelgesi hiç böyle düşünmüyor. Özellikle renklendirdiğimiz bölüme katılmamız mümkün değil.

“40. Madde;

6. (2772 sayılı Kanunun 5'inci maddesiyle değişen bent) İşletme ile ilgili olmak şartıyla; bina, arazi, gider, istihlak, damga, belediye vergileri, harçlar ve kaydiyeler gibi ayni vergi, resim ve harçlar;”

GVK Yasa tarihi 31/12/1960 – 2772 sayılı Yasa Tarihi ise 31/12/1982”

Yasanın ilgili bendi ile yayın tarihleri belli. Yasa koyucunun yayın tarihinde gelecekle ilgili bir atıfta bulunmasını beklemek hayalcilik olur, ancak “kaydiyeler” terimini yasa metnine koyduğunu da görmek gerekir, “Kaydiye = Kayıt İçin Alınan Para”. Nerden bilinecek ki seneler sonra çıkacak bir af yasasında alınacak harç için “Kayıt Bedeli” deneceğini. Ancak kanun maddesinin açıkça tarif ettiği “Kayıt Bedelinin”  bu kapsamda olmadığını açıklamak yasa maddesiyle açıkça çelişmiş.

7143 sayılı yasanın lafzı da amacı da iskan meselesini çözmek olduğuna göre “Özün Önceliği” kuralına göre bunun ilgili maddedede geçen terimlerden olmadığından bahisle (harç olduğu bir gerçek) gider yazılamayacağını söylemek hiç uygun olmamış.

Mali İdarenin konu ile ilgili daha uygun bir yorum getirmesi beklentisiyle, içeriğine katılmadığımız özelgeyi bilginize sunuyoruz.

T.C.

GELİR İDARESİ BAŞKANLIĞI

……..Vergi Dairesi Başkanlığı

(Gelir Kanunları Gelir ve Kurumlar Vergileri Grup Müdürlüğü)

			.… 2018
Sayı	:
Konu	:	7143 sayılı Kanun'un 16'ncı maddesi kapsamında yapılan imar barışına istinaden ödenen kayıt bedelinin, taşınmazın maliyetine eklenip eklenemeyeceği ya da gider yazılıp yazılmayacağı hk.

                                                    ……………. ……... ŞİRKETİ                                 

…………………….

İlgi

:

………….. tarihli ve ……………. sayılı özelge talep formu.

İlgide kayıtlı özelge talep formunda, …… Vergi Dairesi Müdürlüğünün …………… vergi kimlik numarasında kayıtlı mükellefi olduğunuz, Şirketinize ait Kayseri'de bulunan taşınmaz için imar barışından yararlanılacağı, imar barışı kapsamında yapılacak %5 ödemenin gider yazılıp yazılmayacağı ya da taşınmazın maliyetine eklenip eklenmeyeceği hususlarında bilgi talep edildiği anlaşılmakta olup konu hakkında Başkanlığımız görüşleri aşağıda açıklanmıştır.

5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 6 ncı maddesinde; kurumlar vergisinin, mükelleflerin bir hesap dönemi içinde elde ettikleri safi kurum kazancı üzerinden hesaplanacağı, safî kurum kazancının tespitinde Gelir Vergisi Kanununun ticari kazanç hakkındaki hükümlerinin uygulanacağı hüküm altına alınmış olup safi kurum kazancının tespitinde Gelir Vergisi Kanununun 40 ıncı maddesi ile Kurumlar Vergisi Kanununun 8 inci maddesinde sayılan giderlerin indirilebilmesi mümkündür.

193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun "İndirilecek Giderler" başlıklı 40 ıncı maddesinin birinci fıkrasının; (6) numaralı bendinde işletme ile ilgili olmak şartıyla, bina, arazi, gider, istihlak, damga, belediye vergileri, harçlar ve kaydiyeler gibi ayni vergi, resim ve harçlar,  (7) numaralı bendinde ise Vergi Usul Kanununa göre hesaplanan amortismanlar, ticari kazancın safi tutarının tespitinde indirilebilecek giderler arasında sayılmıştır.

Buna göre, şirketiniz aktifine kayıtlı taşınmaz için, 7143 sayılı Kanunun 16 ncı maddesine göre yararlanacağınız imar barışına istinaden ödenecek "Kayıt Bedeli" Gelir Vergisi Kanununun 40 ıncı maddesinin birinci fıkrasının (6) numaralı bendi kapsamına girmediğinden dolayı söz konusu ödemenin kurum kazancının tespitinde doğrudan gider olarak indirilmesi mümkün bulunmamaktadır.

Öte yandan, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun;

- 262 nci maddesinde, "Maliyet bedeli, iktisadi bir kıymetin iktisap edilmesi veyahut değerinin artırılması münasebetiyle yapılan ödemelerle bunlara müteferri bilumum giderlerin toplamını ifade eder.",

- 269 uncu maddesinde, "İktisadi işletmelere dahil bilumum gayrimenkuller maliyet bedelleri ile değerlenir.

Bu kanuna göre, aşağıdaki yazılı kıymetler gayrimenkuller gibi değerlenir:

1.Gayrimenkullerin mütemmim cüzüleri ve teferruatı;

2. Tesisat ve makinalar;

3. Gemiler ve diğer taşıtlar;

4. Gayrimaddi haklar.",

- 270 inci maddesinde, "Gayrimenkullerde, maliyet bedeline, satınalma bedelinden başka, aşağıda yazılı giderler girer:

1. Makina ve tesisatta gümrük vergileri, nakliye ve montaj giderleri;

2. Mevcut bir binanın satın alınarak yıkılmasından ve arsasının tesviyesinden mütevellit giderler.

Noter, mahkeme, kıymet takdiri, komisyon ve tellaliye giderleri ile Emlak Alım ve Özel Tüketim Vergilerini maliyet bedelini ithal etmekte veya genel giderler arasında göstermekte mükellefler serbesttirler.",

- 272 nci maddesinde, "Normal bakım, tamir ve temizleme giderleri dışında, gayrimenkulü veya elektrik üretim ve dağıtım varlıklarını genişletmek veya iktisadi kıymetini devamlı olarak artırmak maksadıyla yapılan giderler, gayrimenkulün veya elektrik üretim ve dağıtım varlıklarının maliyet bedeline eklenir.

..."

hükümlerine yer verilmiştir.

Yukarıda yer verilen Kanun hükümleri çerçevesinde; şirketiniz adına kayıtlı taşınmaz için 7143 sayılı Kanunun 16 ncı maddesi uyarınca yararlanacağınız imar barışına istinaden ödenecek olan kayıt bedelinin, taşınmazın iktisadi kıymetini artıran giderler kapsamında değerlendirilmesi ve söz konusu taşınmazın maliyet bedeline eklenmesi gerekmektedir.

Ayrıca, taşınmazın amortisman süresinin tamamlanmamış olması halinde, maliyet bedeline dahil edilecek söz konusu tutarın taşınmazın kalan amortisman süresine göre itfa edilmesi; taşınmazın amortisman süresinin tamamlanmış olması halinde ise, maliyet bedeline eklenen söz konusu tutarın taşınmaza ilişkin faydalı ömür ve amortisman oranı dahilinde aktife alındığı tarihten itibaren itfa edilmesi icap etmektedir.

Bilgi edinilmesini rica ederim.

2019 Asgari Ücret Tespit Komisyonu Kararı

2019 Yılı Asgari ücret tutarı kısa süreli bir çalışma sonucu komisyon tarafından açıklandı. Tüm tarafların alt üst sınır ve çeşitli parametrelerle ortaya koydukları savlar ışığında karar oybirliğiyle alındı. Hayırlı olması dileğiyle kararı aşağıda paylaşıyoruz.

Bu durumda;

85,28 * 30 = 2.558,40 Brüt olarak uygulanacaktır.

2019 Asgari Ücret Kararı

27 Aralık 2018 Tarihli Resmi Gazete

Sayı: 30638

Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığından:

Karar Tarihi: 25/12/2018

Karar No: 2018/1

22/5/2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanunu’nun 39 uncu maddesi ile Cumhurbaşkanlığı Teşkilatı Hakkında 1 sayılı Cumhurbaşkanlığı Kararnamesinin 522 nci maddesi gereğince, iş sözleşmesi ile çalışan ve bu Kanunun kapsamında olan veya olmayan her türlü işçinin asgari ücretini tespit etmekle görevli Asgari Ücret Tespit Komisyonu, 6/12/2018 tarihinde başladığı çalışmalarını 25/12/2018 tarihine kadar sürdürmüş ve yaptığı dört toplantı sonucunda;

1) Milli seviyede tek asgari ücret tespitine, oybirliğiyle,

2) İşçinin bir günlük normal çalışma karşılığı asgari ücretinin; 1/1/2019-31/12/2019 tarihleri arasında (85,28) seksen beş lira yirmi sekiz kuruş olarak tespitine oybirliğiyle,

3) İş bu Kararın, 4857 sayılı Kanunun 39 uncu maddesine dayanılarak hazırlanan Asgari Ücret Yönetmeliği’nin 11 inci maddesi gereğince Resmî Gazete’de yayımlanmasına oy birliğiyle,

karar verilmiştir.

TÜRK PARASI KIYMETİNİ KORUMA HAKKINDA 32 SAYILI KARARA İLİŞKİN TEBLİĞ

Dövizdeki son durum bazı ciddi tedbirler almayı zorunlu kıldı tabi. Ülkeden çıkan ciddi döviz miktarının yerine ikame gerçekleştirilmezse kurlarda düşme olmasını beklemek doğru değil. Emisyonun da enflasyonu körükleyeceği tabidir. Ciddi anlamda döviz girişini sağlamak üzere alınan tedbirlerden biri de 32 sayılı kararnamede  yapılan değişiklik. Geçici süreyle ihracat bedellerinin yurda getirilmesi ve % 80 oranında bankalara bozdurulması zorunlu hale getirildi. Üstelik kaptma zorunluluğu da. Bu süre ve kuralla ilgili 2008 öncesinde sabit kur uygulaması vardı, en önemli fark da burada dövizin (mücbir şartlar dışında) mutlak bozdurulması isteniyor. Önem arzeden bazı başlıklar renklendirilmiş olmasına rağmen tebliğin her satırı ciddi önem arzediyor, tamamını aşağıya aldığımız tebliği, ihracat ile bağlantısı olan herkesin her satırını dikkatle okuması gerekir.

TÜRK PARASI KIYMETİNİ KORUMA HAKKINDA 32 SAYILI KARARA İLİŞKİN TEBLİĞ

(İhracat Bedelleri Hakkında) (No: 2018-32/48)

04 Eylül 2018 Tarihli Resmi Gazete          Sayı: 30525

Hazine ve Maliye Bakanlığından:

Amaç

MADDE 1 – (1) Bu Tebliğin amacı, ihracat bedellerinin yurda getirilmesine ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.

Dayanak

MADDE 2 – (1) Bu Tebliğ, 11/8/1989 tarihli ve 20249 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Türk Parası Kıymetini Koruma Hakkında 32 sayılı Kararın 8 inci maddesine istinaden hazırlanmıştır.

İhracat bedellerinin yurda getirilmesi

MADDE 3 – (1) Türkiye’de yerleşik kişiler tarafından gerçekleştirilen ihracat işlemlerine ilişkin bedeller, ithalatçının ödemesini müteakip doğrudan ve gecikmeksizin ihracata aracılık eden bankaya transfer edilir veya getirilir. Bedellerin yurda getirilme süresi fiili ihraç tarihinden itibaren 180 günü geçemez. Söz konusu bedellerin en az %80’inin bir bankaya satılması zorunludur.

(2) İhracat işlemlerine ilişkin bedeller aşağıdaki ödeme şekillerinden birine göre yurda getirilebilir.

a)       Akreditifli Ödeme,

b)      Vesaik Mukabili Ödeme,

c)       Mal Mukabili Ödeme,

d)      Kabul Kredili Akreditifli Ödeme,

e)      Kabul Kredili Vesaik Mukabili Ödeme,

f)        Kabul Kredili Mal Mukabili Ödeme,

g)       Peşin Ödeme.

(3) İhracat bedellerinin beyan edilen Türk parası veya döviz üzerinden yurda getirilmesi esas olup, Türk parası üzerinden yapılan ihracat karşılığında döviz getirilmesi mümkündür.

(4) İhracat bedelinin yolcu beraberinde efektif olarak yurda getirilmesi halinde gümrük idarelerine beyan edilmesi zorunludur.

Peşin döviz

MADDE 4 – (1) Peşin döviz karşılığında ihracatın 24 ay içinde gerçekleştirilmesi zorunludur. Dâhilde İşleme İzin Belgesi ve Vergi, Resim ve Harç İstisna Belgesi kapsamında ihracat, ihracat sayılan satış ve teslimler ile döviz kazandırıcı hizmet ve faaliyetlerle ilgili olarak sağlanan peşin dövizlerin kullanım süresi belge süresi (ek süreler dahil) kadardır.

(2) Tamamı tek seferde iade edilmeyen veya süresi içinde ihracatı gerçekleştirilemeyen peşin dövizler prefinansman hükümlerine tabi olur. Prefinansman hükümlerine tabi hale gelen peşin dövizlerin, ihracat taahhüt sürelerinin ilgili mevzuat hükümleri çerçevesinde uzatılması halinde, alıcının muvafakat etmesi kaydıyla kullanım süreleri de verilen ek süre kadar uzatılmış sayılır.

Özelliği olan ihracat

MADDE 5 – (1) Yurt dışına müteahhit firmalarca yapılacak ihracatın bedelinin 365 gün içinde yurda getirilerek bir bankaya satılması zorunludur.

(2) Konsinye yoluyla yapılacak ihracatta bedellerin kesin satışı müteakip; uluslararası fuar, sergi ve haftalara bedelli olarak satılmak üzere gönderilen malların bedellerinin ise gönderildikleri fuar, sergi veya haftanın bitimini müteakip 180 gün içinde yurda getirilerek bir bankaya satılması zorunludur.

(3) İlgili mevzuat hükümlerine göre yurt dışına geçici ihracı yapılan malların verilen süre veya ek süre içinde yurda getirilmemesi veya bu süreler içerisinde satılması halinde satış bedelinin süre bitiminden veya kesin satış tarihinden itibaren 90 gün içinde yurda getirilerek bir bankaya satılması zorunludur.

(4) Yürürlükteki İhracat Rejimi ve Finansal Kiralama (leasing) Mevzuatı çerçevesinde kredili veya kiralama yoluyla yapılan ihracatta, ihracat bedelinin kredili satış veya kiralama sözleşmesinde belirlenen vade tarihlerini izleyen 90 gün içinde yurda getirilerek bankalara satılması zorunludur.

İhracat işlemlerinde sorumluluk

MADDE 6 – (1) İhraç edilen malların bedelinin süresinde yurda getirilerek, bankalara satılmasından ve ihracat hesabının süresinde kapatılmasından ihracatçılar sorumludur.

(2) Alacak hakkının satın alınması suretiyle ticari riskin bankalar veya faktoring şirketlerince üstlenilmesi durumunda, ihracat bedelinin yurda getirilmesi ile ilgili sorumluları belirlemeye Hazine ve Maliye Bakanlığı yetkilidir.

(3) İhracata aracılık eden bankalar ihracat bedellerinin yurda getirilmesini ve satışının yapılmasını izlemekle yükümlüdür.

İhracat bedelinden indirimler

MADDE 7 – (1) İhracatla ilgili navlun, sigorta primi, komisyon, ardiye, depolama, antrepo, gümrük resmi, harç ve faktoring masrafları ile uluslararası para piyasalarında geçerli faiz oranlarını geçmemek üzere iskonto giderleri gibi masraflar için yapılacak indirimler ile konsinyasyon yoluyla ihraç edilen mallarla ilgili nakil, muhafaza, bakım ve fümügasyon, rafa (maniplasyon), satış ve benzeri masrafların ihracat bedelinden mahsubu veya görünmeyen işlemlere ilişkin hükümler çerçevesinde döviz transferi talepleri bankalarca incelenip sonuçlandırılır.

(2) Ticari teamüllerin gereği olarak satış akdinde veya akreditiflerde ayrıca varış yerinde tartı ve analiz yapılması şartı bulunuyorsa, tartı ve analiz sonucunda tespit edilen vezin noksanlığı veya kalite farkı ile ekspertiz ve tahkim ücretleri ve rafa (maniplasyon) masraflarının (hariçteki gözetme şirketleri ücretleri dahil) mal bedelinden mahsubu veya görünmeyen işlemlere ilişkin hükümler çerçevesinde döviz transferi talepleri bankalarca incelenip sonuçlandırılır.

(3) Bedel getirme süreleri içinde yurda getirilen ihracat bedelleri; ihracatçının ithalat bedelleri, sermaye hareketlerine ilişkin ödemeleri, görünmeyen işlemlere ilişkin giderleri ve transit ticaretinin alış bedeli ile söz konusu süreler içinde bankalarca mahsup edilebilir.

(4) Dış ticaret mevzuatı hükümleri çerçevesinde gerçekleştirilen mal ihraç ve ithalinde, tarafların aynı kişiler olması ve ihraç bedellerinin yurda getirilme süresi içinde kalınması kaydıyla, mal ihraç ve ithal bedellerinin bankalarca mahsubu mümkündür.

(5) Üçüncü ve dördüncü fıkrada belirtilen haller dışında kalan talepler Hazine ve Maliye Bakanlığı tarafından incelenip sonuçlandırılır. İhracat bedellerinden mahsuba izin verilen hallerde, ihracat bedelleri süresi içinde yurda getirilmiş sayılır. Mahsuba tabi tutulan kısım için mahsup tarihinde geçerli döviz alış kuru üzerinden döviz alım ve satım belgeleri düzenlenir.

Hesap kapatma, ihbar ve ek süre

MADDE 8 – (1) Ticari amaçla mal ihracında, bedelleri yurda getirilme süresi içinde gelen ihracat ile ilgili hesaplar aracı bankalarca kapatılır.

(2) Süresi içinde kapatılmayan ihracat hesapları aracı bankalarca 5 iş günü içinde muamelenin safhalarını belirtecek şekilde yazılı olarak ilgili Vergi Dairesi Başkanlığına veya Vergi Dairesi Müdürlüğüne ihbar edilir.

(3) İlgili Vergi Dairesi Başkanlığınca veya Vergi Dairesi Müdürlüğünce, ihbarı müteakip 10 iş günü içinde ilgililere hesapların kapatılmasını teminen 90 gün süreli ihtarname gönderilir. Bu süre içinde hesapların kapatılması veya 9 uncu maddede belirtilen mücbir sebep hallerinin ya da haklı durumun belgelenmesi gereklidir.

(4) Mücbir sebeplerin varlığı halinde, mücbir sebebin devamı müddetince altışar aylık dönemler itibarıyla ilgili Vergi Dairesi Başkanlığınca veya Vergi Dairesi Müdürlüğünce ek süre verilir.

(5) Mücbir sebep halleri dışında kalan haklı durumların varlığı halinde, hesapların kapatılmasına ilişkin altı aya kadar olan ek süre talepleri, firmaların haklı durumu belirten yazılı beyanına istinaden üçer aylık devreler halinde ilgili Vergi Dairesi Başkanlığınca veya Vergi Dairesi Müdürlüğünce, altı aylık süreden sonraki ek süre talepleri Hazine ve Maliye Bakanlığı tarafından incelenip sonuçlandırılır.

Mücbir sebep halleri

MADDE 9 – (1) Mücbir sebep kabul edilebilecek haller;

a) İthalatçı veya ihracatçı firmanın infisahı, iflası, konkordato ilan etmesi veya faaliyetlerini daimi olarak tatil etmesi, firma hakkında iflasın ertelenmesi kararı verilmesi, şahıs firmalarında firma sahibinin ölümü,

b) Grev, lokavt ve avarya hali,

c) İhracatçı veya ithalatçı memleket resmi makamlarının karar ve işlemleri ya da muhabir bankaların muameleleri dolayısıyla hesapların kapatılmasının imkânsız hale gelmesi,

ç) Tabii afet, harp ve abluka hali,

d) Malların kaybı, hasara uğraması veya imha edilmesi,

e) İhtilaf nedeniyle dava açılması veya tahkime başvurulması,

Mücbir sebep hallerinin tevsiki;

(a) ve (e) halinin yetkili mercilerden, (b) ve (ç) halinin, ithalatçının bulunduğu memleketin resmi makamlarından veya mahalli odaca tasdik edilmiş olmak kaydıyla alıcı veya ithalatçı firmadan (harp ve abluka hali hariç), (c) halinin resmi makamlarımızdan, ithalatçının bulunduğu memleketin resmi makamlarından veya muhabir bankalardan, (d) halinin ise sigorta şirketlerinden, uluslararası gözetim şirketlerinden veya ilgili ülke resmi makamlarından alınmış belgelerle tevsik edilmesi şarttır.

(2) Mücbir sebep halleri ile ilgili olarak yurtdışından temin edilecek belgelerin dış temsilciliklerimizce veya Lahey Devletler Özel Hukuku Konferansı çerçevesinde hazırlanan Yabancı Resmi Belgelerin Tasdik Mecburiyetinin Kaldırılması Sözleşmesi hükümlerine göre onaylanmış olması gerekir.

Terkin

MADDE 10 – (1) Her bir gümrük beyannamesi itibarıyla;

a) 100.000 ABD doları veya eşitini aşmamak üzere, mücbir sebeplerin varlığı dikkate alınmaksızın beyanname veya formda yer alan bedelin %10’una kadar noksanlığı olan (sigorta bedellerinden kaynaklanan noksanlıklar dahil) ihracat hesapları doğrudan bankalarca ödeme şekline bakılmaksızın,

b) 200.000 ABD doları veya eşitini aşmamak üzere, bu Tebliğin 9 uncu maddesinde belirtilen mücbir sebep halleri göz önünde bulundurulmak suretiyle beyanname veya formda yer alan bedelin % 10’una kadar açık hesaplar ilgili Vergi Dairesi Başkanlığınca veya Vergi Dairesi Müdürlüğünce,

terkin edilmek suretiyle kapatılır.

(2) Her bir gümrük beyannamesi itibarıyla, 200.000 ABD doları veya eşitini aşan noksanlığı olan açık hesaplara ilişkin terkin talepleri bu Tebliğin 9 uncu maddesinde belirtilen mücbir sebepler ile haklı durumlar göz önünde bulundurulmak suretiyle Hazine ve Maliye Bakanlığı tarafından incelenip sonuçlandırılır.

Yetki

MADDE 11 – (1) Bakanlık bu Tebliğin tatbikatını temin etmek amacıyla gerekli göreceği her türlü tedbiri almaya, haklı durumları değerlendirip sonuçlandırmaya, tereddütlü hususları gidermeye, Tebliğde öngörülen haller dışında kalan özel durumları inceleyip sonuçlandırmaya, döviz getirme sürelerini uzatmaya, döviz getirme zorunluluğunu kısmen veya tamamen kaldırmaya, bu Tebliğde öngörülen miktarlar ile süreleri belirlemeye ve değiştirmeye yetkilidir.

Usul ve müşterek hükümler

MADDE 12 – (1) Bu Tebliğin uygulanmasına yönelik Bakanlıkça belirlenecek usul ve esaslar Merkez Bankasınca ilan edilir.

(2) Türkiye’de yerleşik kişilerce bu Tebliğin yürürlükte bulunduğu süre içinde fiili ihracı gerçekleştirilen ihracat işlemlerine ilişkin bedel getirme süresinin bu Tebliğin yürürlükten kalktığı tarihten sonra sona ermesi halinde bu Tebliğ hükümleri uygulanmaya devam edilir.

Yürürlük

MADDE 13 – (1) Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

(2) Bu Tebliğ hükümleri yürürlük tarihinden itibaren 6 ay süresince geçerlidir.

Yürütme

MADDE 14 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini Hazine ve Maliye Bakanı yürütür.

HESAP İŞLETİM ÜCRETLERİNİN İPTALİ VE İADE TALEBİ

Danıştay 15. Dairesi, tüketicilerden "hesap işletim ücreti" alınmasına yönelik hükmü oy birliğiyle iptal etti. Daire, yönetmeliğin "tahsis ücreti, nakit avans çekim ücreti, kurum ve kuruluşlarına yapılan ödemelere" ilişkin hükmün iptal istemini ise reddetti.

"Tahsis ücreti"nin de iptali yönünde oy kullanan iki üye hakim karşı oy yazısında, "Kredi veren kuruluşların tüketicilerden aldığı tahsis ücretinin, gerek niteliği gerek unsurları gerekse haklı, makul ve belgelendirilebilen bir ücret olduğunun ortaya konulamadığı, yönetmeliğin 'tahsis ücreti' alınmasına ilişkin kısmında hukuka ve dayanağı yasal düzenlemeye uyarlık bulunmadığı ve düzenlemenin de iptal edilmesi gerektiği" görüşü sunuldu.

Danıştay'ın kararında, tüketiciden alınacak ücret, masraf ve komisyonlar BDDK tarafından belirlenirken, kanunun ruhuna ve tüketicinin korunması amacına uygun olup olmadığının denetlenmesinin önem arz ettiği belirtildi.

Merkez Bankası tebliğinin banka ve finans kuruluşlarının tüketicilerden faiz dışında menfaat ve ücret talep etmesine imkan tanıdığı hatırlatılan kararda, şu ifadelere yer verildi:

"Günümüzün modern toplum yaşamında ve ekonomik hayatta önemli bir yere sahip olan bankalar ve finans kuruluşlarının, ekonomik büyümeyi finanse ettikleri ve sürdürülebilir sağlıklı ekonomilerin temeli oluşturdukları yadsınamaz bir gerçektir. Bu nedenle kamusal gözetim ve denetim altında bulunan bankalar ve finans kuruluşlarının, tüketici kredilerinden kaynaklanan birtakım masraflarını, sadece faiz kalemi içerisinde yansıtmasının beklenemeyeceği, yönetmelikte belirlenen sınırlar içerisinde makul, haklı ve belgeli olmak koşullarını sağlamak şartıyla birtakım masraf ve ücretleri tüketicilerden talep edebilecekleri mevzuatça uygun görülmektedir."

Karar neticesinde hesap işletim ücretlerinin iadesi için gerekli yol açılmış oldu. Bakanlık da bu gelişme üzerine aşağıda alıntıladığımIz basın açıklamasını yayınladı.

T.C. GÜMRÜK VE TİCARET BAKANLIĞI

Hesap İşletim Ücretlerinin İptaline İlişkin Basın Duyurusu

Tüketicilerden alınabilecek hesap işletim ücretine ilişkin olarak, 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 4’üncü maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu tarafından 3 Ekim 2014 tarihli ve 29138 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Finansal Tüketicilerden Alınacak Ücretlere İlişkin Usûl ve Esaslar Hakkında Yönetmelik ile düzenleme yapılmıştır.

Yönetmeliğin 13’üncü maddesi 1’inci fıkrasında bu ücretin finansal tüketicinin hesap sayısına bağlı olmaksızın müşteri bazında ilgili kuruluşun belirlediği dönemlerde tahakkuk ve tahsil edilebileceği belirtilmiştir.

Hesap İşletim Ücretinin iptali istemiyle Danıştay 15. Dairesinde açılan davada, 06/02/2018 tarihli karar ile hesap sayısına bağlı olmaksızın müşteri bazında hesap işletim ücreti tahakkuk ettirilmesine ilişkin düzenlemenin 6502 sayılı Kanuna aykırılık teşkil etmesi nedeniyle oybirliği ile iptaline karar verilmiştir.

Bu kapsamda, iptal kararları hukuki işlemi geçmişe etkili olarak ortadan kaldırdığından Finansal Tüketicilerden Alınacak Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik ile tahsil edilebileceği hüküm altına alınan “Hesap İşletim Ücreti” nin yasal dayanağı ortadan kalkmış olup, tahsil edilen söz konusu ücretin iadesine ilişkin olarak, tüketicilerimizin;

•      Öncelikle ücreti tahsil eden bankalardan iade talebinde bulunmaları,

•     Ücretin iade edilmemesi durumunda ispatlayıcı bilgi ve belgeler (dekont ve hesap ekstrası örnekleri vb.) ile uyuşmazlık konusunun değeri dikkate alınarak (2018 yılı için 6.860 TL’ye kadar) Tüketici Hakem Heyetlerine başvuru dilekçesi ile şahsen, avukat marifetiyle veya e-devlet üzerinden https://tuketicisikayeti.gtb.gov.tr  adresli internet sitesinden müracaatta bulunmaları

Bununla birlikte, geçmişe dönük bu ücretlerin iadelerinin sağlanması adına farklı iletişim kanallarından (kısa mesaj, telefon, e-posta vb.) tüketicilerimize ulaşarak danışmanlık hizmeti verilebileceği,  tüketici hakem heyetlerinde dosya açılmasına aracı olunabileceğine ilişkin taleplere itibar edilmemesi, bu tür dolandırıcılıklara karşı dikkatli olunması, nüfus cüzdanı, kredi kartı ve adres bilgileri gibi kişisel bilgilerin paylaşılmaması gerekmektedir. Bu tür durumlarla karşılaşan tüketicilerimizin konuyu Bakanlığımıza, emniyet birimlerine ve savcılıklara bildirmesi önem arz etmektedir.

Kamuoyuna saygıyla duyurulur.

TAKİP EDİLECEK YOL;

• Öncelikle bankalardan 10 yıl geriye kadar hesaplarınızdan yapılan kesinti tutarlarını gösteren bir hesap ekstresi/dekont örnekleri talep edin.
• Bu ekstre/dekontlar ile aynı şubeye bir dilekçe ile iadesi için başvurun. ( Noter ihtarı, İadeli Taahhütlü Mektup veya Bankaya elden teslim.)
• İade Gerçekleşmezse Tüketici Hakem Heyetine elinizdeki belgelerle başvurun.

(Hesap işletim ücretine ilişkin olarak bankaya yaptığınız başvuru cevapsız kalırsa, 7 gün sonra ilçenizde bulunan Tüketici Hakem Heyeti’ne başvurarak hesap işletim ücreti iadesini bankanızdan talpe edebilirsiniz. 2018 yılı hesap işletim ücreti iadeleri için Tüketici Hakem Heyetleri bünyesinde matbu formlar mevcut olduğu bilgisine ulaşılmıştır.)

Ekstre/Dekont Talep Dilekçesi Örneği;

……………………………………………………… Bankası

……………………………… Şube Müdürlüğüne;

Şubenizde bulunan şahsıma ait …………………………………………………. numaralı hesabımdan 1 Ocak 2008 tarihinden bu yana yapılan hesap işletim ücreti kesintilerinin dekontlarının tarafıma teslim edilmesi için gereğinin yapılmasını arz ederim.

Ad Soyad              :

İmza                       :

Tarih                      :

TC Kimlik               :

Adres                     :

İade Talep Dilekçesi Örneği;

……………………………………………………… Bankası

……………………………… Şube Müdürlüğüne;

Şubenizde bulunan şahsıma ait …………………………………………………. numaralı hesabımdan 1 Ocak 2008 tarihinden bu yana yapılan ve dilekçe ekinde dekontları sunulmuş olan, toplam ……………………………… tutarında hesap işletim ücreti kesintilerinin, Danıştay 15’inci Dairesi ‘hesap işletim ücretiyle ilgili aldığı  ”Açıkça sebebi gösterilip niteliği ortaya konulamayan ‘hesap işletim ücreti’ alınmasını öngören düzenleme, yönetmeliğin dayanağı olan 6502 sayılı Kanun’un 4/3’üncü maddesi ile bu konuda yerleşik yargı kararları çerçevesinde ücret, komisyon ve masrafların haklı, makul ve belgeli olması gerektiği kriterlerine aykırılık teşkil etmektedir.” kararı uyarınca tarafıma iade edilmesi için gereğinin yapılmasını arz ederim.

Ad Soyad              :

İmza                       :

Tarih                      :

TC Kimlik               :

Adres                     :

EKLER – Hesap işletim ücreti iade dekont kopyaları.

SÜREKLİ MESLEKİ GELİŞTİRME EĞİTİMİ YÖNETMELİĞİ

23 haziran 2018 tarih ve 30457 sayılı resmi gazetede yayınlanan Yönetmelikle Mesleki Zorunlu Eğitim de yürürlüğe girdi. Odaların konu ile ilgili çalışmaları gerçekleştirerek kısa sürede gereklerini yerine getirecekleri tabidir. 3568 sayılı yasanın yönetmelikte geçen ilgili maddesini buraya aktarıyoruz. 5786 sayılı yasa ile değişen şekli üzerinden 10 sene geçtikten sonra konu nihayet uygulamaya geçti. (10.7.2008 tarihinde kabul edilerek 26.7.2008 tarihinde yürürlüğe girdi.) Bazı önemli başlıkları dikkat edilir hale getirdik. Her yıl ENAZ 30 3 yılda ENAZ 120 saatlik eğitim süresi hayırlı olsun.

(Mesleki geliştirme eğitimi(*)

Madde 44-(5786 sayılı Kanunun 17'nci maddesi ile değişen şekli, Yürürlük: 26.07.2008) Meslek mensuplarının, mesleki faaliyetlerini fiilen devam ettirmeleri için Birlik ve odalar tarafından düzenlenecek mesleki geliştirme ve eğitim seminerlerine katılmaları zorunludur. Meslek içi eğitimle ilgili konular, eğitim programları ve süreleri ile diğer hususlara ilişkin usul ve esaslar yönetmelikle belirlenir. (*)

 (*) (5786 sayılı Kanunun 17'nci maddesi ile değişmeden önceki şekli)

YÖNETMELİK

Türkiye Serbest Muhasebeci Mali Müşavirler ve Yeminli Mali Müşavirler Odaları Birliğinden:

TÜRKİYE SERBEST MUHASEBECİ MALİ MÜŞAVİRLER VE YEMİNLİ MALİ

MÜŞAVİRLER ODALARI BİRLİĞİ SÜREKLİ MESLEKİ

GELİŞTİRME EĞİTİMİ YÖNETMELİĞİ

BİRİNCİ BÖLÜM

Genel Hükümler

Amaç

MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı; Serbest Muhasebeci Mali Müşavir ve Yeminli Mali Müşavirlerin,  yaşam boyu öğrenme sürecini benimsemelerini, uzmanlık alanları, üst unvanlar ve yeni iş alanları için hazırlanmalarını, uygulama, mevzuat ve yöntem bilgilerinde yeterli ve yetkin olmalarını, müşterilerine ve diğer paydaşlara yüksek kaliteli hizmet sunmaları için mesleki yetkinliklerini artırmalarını ve geliştirmelerini sağlamak; sürekli mesleki gelişim fırsat ve kaynaklarına erişimlerini kolaylaştırmak; kamu çıkarının korunması ve kamu güveninin sağlanması için mesleki yeterliklerini geliştirmek ve korumak; mesleki standartlar ile etik kurallara uyumunu tesis ve teşvik etmek üzere gerçekleştirilecek katılımı zorunlu eğitim faaliyetlerini, bu faaliyetlerin gerçekleştirilme yöntemlerini, zorunlu eğitim faaliyetlerine katılmama halinde uygulanacak yaptırımları belirlemektir.

Kapsam

MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik hükümleri; Serbest Muhasebeci Mali Müşavir ve Yeminli Mali Müşavirlerin; çalışma yeri, çalışma şekli ve çalışma unvanı ne olursa olsun, tamamının, meslek ruhsatlarını edindikleri günden başlayarak, meslekle ilişiklerinin kesildiği güne kadar tabi olacakları geliştirme eğitimine ilişkin düzenlemeleri kapsar.  

Dayanak

MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 3568 sayılı Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanununun 44 üncü maddesi uyarınca hazırlanmıştır.

Tanımlar

MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;

a) Birlik: Türkiye Serbest Muhasebeci Mali Müşavirler ve Yeminli Mali Müşavirler Odalar Birliğini (TÜRMOB),

b) Kanun: 3568 sayılı Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanununu,

c) Mentor: Yanında staj yapılan meslek mensubunu,

ç) Meslek Mensubu: Yeminli Mali Müşavir ve Serbest Muhasebeci Mali Müşavirleri,

d) Mesleki Geliştirme Eğitimi: Meslek mensuplarının yeteneklerini geliştiren, koruyan ve yetkin bir şekilde görev yapmalarına olanak sağlayan; planlı, programlı, doğrulanabilir ve ölçülebilir öğrenme faaliyetlerini,

e) Oda: Serbest muhasebeci mali müşavirler ve yeminli mali müşavirler odalarını,

f) Serbest Muhasebeci Mali Müşavir: Kanunun 2 nci maddesinin (A) fıkrasında belirtilen işleri yapan ve 4 üncü maddesindeki genel şartlar ile 5 inci maddesindeki özel şartları taşıyan meslek mensuplarını,

g) Sürekli Mesleki Geliştirme Eğitimi Merkezi (SMGM): Meslek mensuplarının mesleki yeterliliklerini ve yetkinliklerini geliştirmek amacıyla sürekli mesleki geliştirme eğitim faaliyetlerini planlayan, programlayan ve yürüten, yöneticileri TÜRMOB Yönetim Kurulu tarafından atanan merkezi,

ğ) Temel Eğitim ve Staj Merkezi (TESMER): Eğitim ve staj programlarının hazırlanması, yürütülmesi ve denetlenmesi ile görevli, Birlik bünyesinde oluşturulan merkezi,

h) Temel Eğitim ve Staj Merkezi (TESMER) Şubesi: Eğitim ve staj programlarının yürütülmesi ile görevli, Odalar bünyesinde oluşturulan şubeyi; bu şubelerin bulunmadığı yerlerde odayı,

ı) TÜRMOB: Türkiye Serbest Muhasebeci Mali Müşavirler ve Yeminli Mali Müşavirler Odaları Birliğini,

i) Yeminli Mali Müşavir: Kanunun 2 nci maddesinin (B) fıkrası ile 12 nci maddesinde belirtilen işleri yapan ve 4 üncü maddesindeki genel şartlar ile 9 uncu maddesindeki özel şartları taşıyan meslek mensuplarını,

ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Sürekli Mesleki Geliştirme Eğitiminin Esasları

Sürekli mesleki geliştirme eğitim programlarının amaçları

MADDE 5 – (1) Sürekli Mesleki Geliştirme Eğitim Programlarının amaçları şunlardır:

a) Meslek mensuplarının, müşterilerine ve diğer paydaşlara yüksek kaliteli hizmet sunmalarını sağlamak üzere sahip oldukları teknik bilgilerini ve mesleki yetkinliklerini artırmak, geliştirmelerini sağlamak,

b) Meslek mensuplarının, uygulama, mevzuat ve yöntem bilgilerinde yetkin profesyoneller olmalarını sağlamak,

c) Yeni tekniklerin uygulanması ve iktisadi gelişmelerin kavranması; yeni tekniklerinin uygulanmasının ve iktisadi gelişmelerin, müşteriler ile meslek mensuplarının çalışmaları üzerindeki etkilerinin değerlendirilerek, değişen sorumluluklar ve beklentilerin karşılanması için meslek mensuplarına yardımcı olmak,

ç) Meslek mensuplarının, vermeyi üstlendikleri hizmetleri yerine getirmeleri için gerekli teknik bilgi ve mesleki becerilere sahip oldukları konusunda kamu güveni oluşturmak,

d) Mesleki faaliyetin ifasında, kamu çıkarının her an gözetilmesi sağlanarak kamuya mal olmuş meslek statüsü oluşumunu sağlamak,

e) Meslek mensupları arasındaki iletişim, ilişki, dayanışma ve koordinasyonu güçlendirmek,

f) Mesleki çalışma standartları ile etik kurallara uyumu en üst düzeyde tesis ederek; disiplin olaylarını, anlaşmazlıkları ve şikâyetleri azaltmak,

g) Meslek mensuplarında "Mensubiyet ve Aidiyet" duygularının geliştirilmesi, güdülenmesi ve meslek mensuplarının kişisel gelişimlerini sağlamak,

ğ) Meslek mensuplarının; bilgi teknolojilerinin sağladığı olanaklardan yararlanmak suretiyle meslek etkinliklerinde yüksek verim ve kaliteye ulaşmalarını sağlamak,

h) Meslek mensuplarının; ulusal ve uluslararası standartları bilmelerini, uygulamalarını yapabilmelerini ve standartlardaki değişimleri takip edebilmelerini sağlamak,

ı) Meslek mensuplarının; bilgi teknolojileri ve yabancı dil konularında yetişmelerini sağlamak,

i) Meslek mensuplarının; mesleki uzmanlık alanları, üst unvanlar ve yeni iş alanları için hazırlanmalarını sağlamak.

Sürekli Mesleki Geliştirme Eğitimi Merkezi Yönetim Kurulu

MADDE 6 – (1) Sürekli Mesleki Geliştirme Eğitimi Merkezi Yönetim Kurulu, Birlik Yönetim Kurulu tarafından seçilen beş üyeden oluşur.

(2) Yönetim Kurulu ilk toplantısında kendi arasında Başkan, Başkan Yardımcısı, Sekreter ve Sayman seçer.

(3) Yönetim Kurulu ayda en az 2 kez olağan toplantı yapar.

(4) Yönetim Kurulu, aşağıdaki görevleri yapar ve Merkezi temsil eder:

a) Sürekli Mesleki Geliştirme Eğitimi Merkezi (SMGM)'de görülecek hizmetlerin esaslarını belirlemek ve bu konulara ilişkin yönergeler hazırlamak,

b) Sürekli Mesleki Geliştirme Eğitimi Merkezi (SMGM) hizmetlerinin aksamadan ve eksiksiz yürütülmesi için gerekli personel kadrosunu oluşturmak,

c) SMGM eğitim politikalarını belirleyerek, uzun dönemli eğitim programlarının oluşturulmasına ilişkin genel ilke ve esasları kararlaştırmak,

ç) SMGM eğitim programlarının oluşturulması ve uygulanmasıyla ilgili genel ilke ve esasları kararlaştırmak,

d) SMGM eğitim faaliyetlerinin uygulanmasıyla ilgili usul ve esaslara ilişkin yönerge, genelge ve özelgelerhazırlamak, eğitim faaliyetlerini yürütmek, koordinasyonunu sağlamak ve faaliyetleri denetlemek.

Sürekli Mesleki Geliştirme Merkezi Denetleme Kurulu

MADDE 7 – (1) Sürekli Mesleki Geliştirme Merkezi Denetleme Kurulu, Birlik Denetleme Kurulu üyeleridir.

Sürekli mesleki geliştirme eğitim programları

MADDE 8 – (1) Sürekli mesleki geliştirme eğitim programlarına ilişkin sınıflandırma aşağıdaki gibidir:

a) Mesleki ve Teknik Bilgilerin Korunması ve Geliştirilmesi Eğitim Programı,

b) Yeni Teknikler ve İktisadi Gelişmelerin Kavranması, Değişen Sorumluluklar ve Meslekten Beklentiler Eğitim Programı,

c) Kamu Güveni, Kamu Çıkarı, Kalite ve Mesleki Statü Geliştirme Eğitim Programı,

ç) Mesleki Çalışma Standartları ve Etik İlkeler Eğitim Programı,

d) Kişisel Gelişim, Aidiyet ve Moral Değerler Eğitim Programı,

e) Ulusal ve Uluslararası Mesleki Standartlar Eğitim Programı,

f) Bilgi Teknolojileri, Yabancı Dil ve Yeni İş Olanakları Eğitim Programı,

g) Mevzuat Eğitim Programı,

ğ) Muhasebe ve Finansal Raporlama Eğitim Programı,

h) Denetim ve Güvence Standartları Eğitim Programı (yılda bir kez).

Sürekli mesleki geliştirme eğitim programlarına katılım

MADDE 9 – (1) Tüm meslek mensuplarının, meslek ruhsatlarını edindikleri yılı takip eden yılın ilk gününden başlayarak, meslekle ilişiklerinin kesildiği güne kadar sürekli mesleki geliştirme eğitim programlarına düzenli olarak katılımı zorunludur.

Yaptırım

MADDE 10 – (1) Sürekli mesleki geliştirme eğitim programlarına katılmayan meslek mensupları hakkında 31/10/2000 tarihli ve 24216 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanunu Disiplin Yönetmeliği hükümleri uygulanır.

(2) Katılım zorunluluğu yerine getirilinceye kadar, çalışanlar listesine kayıtlı meslek mensuplarının büro tescil belgeleri vize edilmez, çalışanlar listesi kayıt ve faaliyet belgesi alma talepleri yerine getirilmez. Sürekli mesleki geliştirme eğitim programını tamamlamayan meslek mensupları stajyer mentorluğu yapamazlar.

Sürekli mesleki geliştirme eğitim süreleri

MADDE 11 – (1) Her meslek mensubunun yılda en az 30 saatlik ve her üç yılda en az 120 saatlik sürekli mesleki geliştirme eğitim programına katılması gereklidir. Üç yıllık dönemde 120 saatin üzerinde mesleki gelişim eğitimi alınması halinde, bu eğitimler izleyen üç yıla devredilmez.

Sürekli mesleki geliştirme eğitiminde en az sürelerin yerine getirilmesi

MADDE 12 – (1) Sürekli mesleki geliştirme eğitiminde en az sürelerin yerine getirilmesi konusunda aşağıdaki hususlar uygulanır:

a) Uzaktan Eğitim: Meslek mensubu; SMGM tarafından planlanarak programlanmış, “Sürekli Mesleki Geliştirme Eğitim Programı”nın uzaktan eğitim yöntemi ile yürütülen kısmına; her yıl için en az 10 saat eğitim alacak şekilde katılır. Uzaktan eğitim faaliyeti TESMER tarafından gerçekleştirilir. Eğitime katılan meslek mensuplarının eğitimlere katılım ve eğitim konularını takip durumları merkezi olarak izlenir. Uzaktan eğitime katılan meslek mensubuna, eğitimin istenilen koşullarla gerçekleştirdiğine dair yine uzaktan eğitim sistemi kullanılarak belge verilir. Belgenin bir örneği eğitim sicil dosyasına konulmak üzere meslek mensubu tarafından kayıtlı olduğu Odaya ibraz edilir.

b) Yüz Yüze Eğitim: Meslek mensubu; SMGM tarafından planlanarak programlanmış, “Sürekli Mesleki Geliştirme Eğitim Programı”nın yüz yüze eğitim yöntemi ile Odalarda (TESMER Şubelerinde) yürütülen kısmına; her yıl için en az 10 saat eğitim alacak şekilde katılır. Yüz yüze eğitim faaliyeti Odalar (TESMER Şubeleri) tarafından gerçekleştirilir. Eğitime katılan meslek mensuplarının, eğitime devam durumu, SMGM tarafından dijital ortamda merkezi sistemle izlenir. Meslek mensupları eğitim salonlarına giriş ve çıkışlarında kendilerinde bulunan manyetik tanıtım kartlarını okutarak, eğitim izleme sistemine bilgi aktarılmasını sağlarlar. Odalar (TESMER Şubeleri) yüz yüze eğitime katılan meslek mensubuna, eğitimin istenilen koşullarla gerçekleştirdiğine dair belge verir ve belgenin bir örneği meslek mensubunun eğitim sicil dosyasına konulur. Meslek mensubunun kayıtlı olduğu Oda ya da bu ildeki TESMER şubelerinin yüz yüze eğitimleri gerçekleştirememesi ya da yeterince gerçekleştirememesi halinde, o ile en yakın oda ya da TESMER Şubesinin gerçekleştireceği faaliyetlere katılım sağlanır. Makul gerekçelerle, bunun da olanaklı olmaması halinde TESMER uzaktan eğitim faaliyetleri ile asgari eğitim saatinin tamamlanmasını sağlar. TESMER Şubeleri ya da Odalar; her yılın Kasım ayında, bir sonraki yıla ilişkin gerçekleştirmeyi planladıkları, sürekli mesleki geliştirme eğitim programı çerçevesinde gerçekleştirecekleri etkinlikleri SMGM’ye duyurur.

c) Sürekli Mesleki Geliştirme Eğitim Kapsamında Değerlendirilecek Diğer Faaliyetler: Meslek mensubu; 13 üncü maddede belirtilen faaliyetlere her yılda en az 10 saat katılır.

(2) Meslek mensubu; her üç yılda, en az 120 saatlik sürekli mesleki geliştirme eğitim programına katılma zorunluluğunu; birinci fıkranın (a), (b) ve (c) bentlerinde belirtilen en az süreleri tamamladıktan sonra  13 üncü maddede belirtilen faaliyetler ile yerine getirir.

Sürekli mesleki geliştirme eğitimi kapsamında değerlendirilecek diğer faaliyetler

MADDE 13 – (1) 8 inci maddede belirtilen programlar çerçevesinde gerçekleşen ve aşağıda sayılan faaliyetler, SMGM tarafından belirlenecek esaslar çerçevesinde mesleki eğitim ve sürekli mesleki eğitim programları kapsamında değerlendirilir:

a) SMGM’ye akretide olmuş kurum ya da kuruluşlar tarafından gerçekleştirilecek kurs, konferans, seminer, sempozyum, araştırma çalışmaları vb. etkinliklere katılım,

b) Akredite olmuş meslek ile ilgili teknik komitelere ve komisyonlara katılım ve görev alma,

c) Konferans, sempozyum vs. etkinliklere konuşmacı olarak katılma ya da bildiri sunma, toplantı moderatörlüğü.

(2) Bu faaliyetlere katılan meslek mensuplarının, eğitime devam durumu, SMGM tarafından dijital ortamda merkezi sistemle izlenir. Meslek mensupları eğitim salonlarına giriş ve çıkışlarında kendilerinde bulunan manyetik tanıtım kartlarını okutarak, eğitim izleme sistemine bilgi aktarılmasını sağlarlar.

(3) Manyetik tanıtım kartlarının okutulmasının olanaklı olmadığı faaliyetler için odaya ya da TESMER Şubelerine beyan formu ile bildirimde bulunulur ve katılım belgelerle doğrulanır.

Sürekli mesleki geliştirme eğitim sicili

MADDE 14 – (1) Odalar, eğitim etkinliklerine katılan meslek mensupları için eğitim sicili oluştururlar. Eğitim sicilinde yer alan bilgiler, SMGM yetki verilmiş görevliler tarafından aktarılır. Meslek mensubunun odalar arası nakil yapması halinde, eğitim sicili nakil gittiği odaya gönderilir.

(2) SMGM bünyesinde de bilgisayar ortamında eğitim sicili oluşturulur. Bu sicil, meslek mensuplarının eğitim faaliyetlerine katılımını dijital ortamda izleyecek şekilde yapılandırılır.

Sürekli mesleki geliştirme eğitim sertifikası

MADDE 15 – (1) Sürekli Mesleki Geliştirme Eğitimine tabi meslek mensuplarına, her bir üç yıllık eğitim süreci için, ilk yılın tamamlanmasından itibaren kayıtlı oldukları oda tarafından "Eğitim Sertifikası" verilir.

(2) Eğitim sertifikaları SMGM tarafından numara içerecek şekilde hazırlanır ve zimmet evrakı karşılığı Odalara gönderilir.

(3) Eğitim sertifikasında meslek mensubunun katılım sağladığı eğitim kredi saati SMGM tarafından her yıl için ayrı ayrı belirtilir ve ilgili yıl Oda tarafından vize edilir.

(4) Sürekli Mesleki Geliştirme Eğitim Sertifikasının, meslek ruhsatı ile birlikte işyerlerinin görülebilecek yerlerinde asılı bulundurulması zorunludur.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Sürekli Mesleki Geliştirme Eğitiminin Yürütülmesi

Odalar ve TESMER Şubelerince yürütülecek programlarda eğitmenler

MADDE 16 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında odalar ya da TESMER Şubeleri tarafından yürütülecek eğitim programları, “Tesmer Eğitici (Formatör) Eğitimi Yönergesi”nde belirtilen eğiticiler tarafından bu yönergede belirtilen esaslar çerçevesinde yürütülür.

Eğitim sorumluları

MADDE 17 – (1) Eğitim faaliyetleri ile ilgili esasların tespiti, planlama, programlama, koordinasyon, denetleme ve danışmanlık hizmetlerinin yerine getirilmesinden sorumlu birimler SMGM'dir.

(2) TESMER Şubeleri: TESMER ve Oda yönetim kurulunun gözetim ve denetiminde, TESMER Şubeleri ve Oda bünyesinde yürütülen eğitim faaliyetlerinden sorumludur.

(3) SMMM ve YMM Odaları: TESMER Şubesi bulunmayan İl ve Bölge Odalarında eğitim faaliyetleri Oda Yönetim Kurullarının sorumluluğunda yürütülür.

Eğitimin faaliyetlerinin planlanması

MADDE 18 – (1) SMGM tarafından belirlenen eğitim politikaları ve eğitim programlarının oluşturulması ve uygulanmasıyla ilgili genel ilke ve esaslar göz önünde bulundurmak suretiyle; TESMER, TESMER Şubeleri ve Odalarda bir takvim yılı içinde uygulanacak eğitim programlarının planı hazırlanır.

Eğitimin faaliyetlerinin yürütülmesine ilişkin faaliyetler

MADDE 19 – (1) Eğitim programlarının uygulanması aşamasında aşağıdaki işlemler yürütülür:

a) Eğitim programı, bu programa katılan meslek mensupları ve eğiticilere yeter sayıda çoğaltılır ve bunlara gönderilir.

b) Dershane veya yoklama çizelgeleri, anket formları, bilgi formları, eğitim sertifikaları, çoğaltılmış ders notları, kanun, yönetmelik ve ilgili mevzuat eğitim araç ve gereçleri temin edilir ve eğitime hazır hale getirilir.

c) Eğitim görevlilerince ders planları yapılır.

ç) Eğitim sicili ve eğitim istatistiklerinde kullanılmak üzere, kursiyer bilgi formunun doldurulması sağlanır.

d) Eğitim görevlileri ile ilgili bilgi formunun doldurulması sağlanır.

e) Program sonunda kursiyerler veya katılımcılara verilecek "Sürekli Eğitim Sertifikası" hazırlanır.

f) Programın değerlendirilmesi amacıyla kursiyer veya katılımcılara anket formları dağıtılır ve anket formlarının değerlendirilmesi yapılır.

Sürekli mesleki geliştirme eğitimi kapsamında değerlendirilecek diğer faaliyetlere ilişkin esaslar

MADDE 20 – (1) Meslek mensubunun katılım sağlamış olduğu; seminer, panel, sempozyum, konferans, araştırma ve inceleme görevleri ile yabancı dil ve bilgisayar kursları gibi faaliyetlerin sürekli mesleki geliştirme eğitim kapsamında değerlendirilebilmesi için bu faaliyetlerin SMGM’ye akredite olmuş kurum ya da kuruluşlar tarafından yürütülmüş olması gereklidir. Akreditasyona ilişkin esaslar SMGM tarafından belirlenir ve duyurulur.

Akreditasyon

MADDE 21 – (1) Sürekli mesleki geliştirme eğitiminde kabul edilecek kurs, konferans, seminer, sempozyum, araştırma çalışmalarını SMGM tarafından akredite edilmesi şarttır. Yukarıda sayılan faaliyetleri gerçekleştiren kurum ya da kuruluşlar ile mesleki ilgili teknik komiteler ve komisyonlarında akredite edilmesi şarttır. Akredite işlemi SMGM Akreditasyon Komitesi tarafından gerçekleştirilir. SMGM Akreditasyon Komitesi, 2 SMGM Yönetim Kurulu Üyesi, TESMER Temsilcisi ve SMGM Yönetim Kurulu tarafından atanmış meslekte tanınmış 2 meslek mensubu ve/veya akademisyenden oluşur. Akreditasyon kriterleri, Akreditasyon Komitesi tarafından belirlenir ve SMGM Yönetim Kurulunun onayına sunulur.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Sürekli Mesleki Geliştirme Merkezinin Mali Kaynakları

Merkezin mali kaynakları

MADDE 22 – (1) Sürekli Mesleki Geliştirme Merkezinin mali kaynakları, Birlik bütçesi içinde yer alır.

(2) Sürekli Mesleki Geliştirme Merkezinin kaynakları şunlardır:

a) Birlik bütçesinden ayrılacak fon,

b) SMGM'nin faaliyetleri dolayısı ile sağladığı gelirler,

c) Özel ve kamu kuruluşlarından SMGM'ye yapılan bağış ve yardımlar,

ç) Çeşitli fonlardan SMGM'ye yapılan aktarmalar,

d) Diğer çeşitli gelirler.

Merkezin giderleri

MADDE 23 – (1) Sürekli Mesleki Geliştirme Merkezinin giderleri şunlardır:

a) Sürekli Mesleki Geliştirme Merkezi ya da Oda veya şubelerdeki eğitim amaçlı yatırım ve demirbaş giderleri,

b) Görsel ya da basılı eğitim materyali hazırlama ve buna ilişkin yatırım giderleri,

c) Personel giderleri,

ç) Yol ve seyahat giderleri,

d) Huzur hakları.

BEŞİNCİ BÖLÜM

Çeşitli ve Son Hükümler

Faaliyette bulunmayanların durumu

MADDE 24 – (1) Faaliyette bulunmayan meslek mensupları Oda ve SMGM'ne başvurup, Sürekli Mesleki Gelişme Eğitimi almak istemediklerini beyan edebilirler. Bu kapsamdaki meslek mensupları faal olmak istemeleri durumunda işe başlamadan önce 60 saat teorik eğitim almak zorundadır. Bu, eğitimi izleyen yıl başlayacak Sürekli Mesleki Gelişme Eğitimi süresinden mahsup edilmez.

GEÇİCİ MADDE 1 – (1) 3568 sayılı Kanunda 5786 sayılı Kanunla yapılan düzenleme çerçevesinde; Serbest Muhasebeci unvanı ile çalışmaya devam edenler de bu Yönetmelikte belirtilmiş gerekleri yerine getirirler.

Yürürlük

MADDE 25 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MA