WEB - İNTERNET SAYFASI YÖNETMELİĞİ -II

TTK kapsamındaki değişiklikler devam ediyor. Zorunlu tarihler de yaklaştıkça uygulama başlamadan uygulama değişiklikleri de. Konuyu daha önce iki kez incelemiştik;

 

WEB – İNTERNET SAYFASI ZORUNLULUĞU

Başlıklı yazımızda konuyu aşağıdaki giriş şekliyle incelemiştik. “Yeni TTK şirketlerin birer  WEB sayfasına sahip olmasını zorunlu kıldı. Bu zorunluluğun kapsamı yaklaşan uygulama tarihi nedeniyle ciddi bir önem arz ediyor. 1.Ekim 2013 tarihinde bu yükümlülük yerine getirilmiş olacak. Peki yasa bu konuda ne diyor neler istiyor. Aslında hiç de basit bir talep değil çünkü istenenler belli başlı bir yerde toplanmamış, yada WEB sayfasında bulunması gerekenler diye bir başlık yok. Konuyu açıklığa kavuşturmak için TTK’nın tamamını gözden geçirmek gerekiyor. Bu çalışma böyle bir gözden geçirmenin sonucudur. İnternet sayfasında yer alması yayınlanması gereken tüm unsurlar ilgili maddelerin bir araya toplanmasıyla tamamlanmış, böylece TTK’nın hangi maddelerinin bu zorunluluğa atıfta bulunduğu da gözler önüne serilmeye çalışılmıştır. 

WEB – İNTERNET SAYFASI YÖNETMELİĞİ

31 Mayıs 2013 Tarihli ve 28663 sayılı Resmi Gazetede       Gümrük ve Ticaret Bakanlığı tarafından yayınlanan “SERMAYE ŞİRKETLERİNİN AÇACAKLARI İNTERNET SİTELERİNE DAİR YÖNETMELİK“ ile içeriğe ve zorunluluklara açıklık getirildi. Zorunlu sürenin 1 Ekim 2013 olduğunu da hatırlıyoruz. Yönetmelik de yürürlük tarihi olarak 1 Temmuz 2013 tarihini dikte ettiğinden bu sürece de uygun bir uygulama gerçekleştirildiğini söyleyebiliriz. Belli bir müddettir MERSİS ile ile ilgili uygulamaların da yürütüldüğünü göz önüne alırsak birçok “e” uygulamanın yanına sicil kayıtlarında olması gereken bilgilerin öngörülen şekilde internet sayfalarına zorunlu olarak taşındığını da görüyoruz. Yönetmeliğin tamamı aşağıda ve önemli başlıklar işaretlenmiştir. Yeni gelişmeler de ayrıca incelenmeye devam edilecektir.

 

 

21 Eylül 2013 Tarih ve 28772 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan yeniden düzenlemeler sözkonusu, önemli olan ise bu kez kapsamın belirgin ölçüde daraltılmış olması. İlgili yönetmelik vurgulanmış bölümleriyle aşağıdadır. 

SERMAYE ŞİRKETLERİNİN AÇACAKLARI İNTERNET SİTELERİNE DAİR YÖNETMELİKTE DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR YÖNETMELİK

MADDE 1 – 31/5/2013 tarihli ve 28663 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Sermaye Şirketlerinin Açacakları İnternet Sitelerine Dair Yönetmeliğin 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (d) ve (j) bentleri yürürlükten kaldırılmıştır.

MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 5 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“MADDE 5 – (1) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren kurulan şirketlerin kuruluşlarının ticaret siciline tescil edildiği tarihten itibaren üç ay içinde internet sitesi açmaları ve bu sitenin belirli bir bölümünü şirketçe kanunen yapılması gereken ilanların yayımlanması için özgülemeleri gerekir.

(2) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten sonra kapsama dahil olan sermaye şirketlerinin, kapsama girdikleri tarihten itibaren üç ay içinde internet sitesi açmaları ve bu sitenin belirli bir bölümünü şirketçe kanunen yapılması gereken ilanların yayımlanması için özgülemeleri gerekir.

(3) Şirketler topluluğuna dahil olup da doğrudan bağımsız denetim kapsamında olmayan sermaye şirketleri, internet sitesi açmakla yükümlü değildir.

(4) Şirketler, internet sitesine ilişkin yükümlülüklerini doğrudan kendileri yerine getirebilecekleri gibi MTHS’lerden[1] destek hizmeti almak suretiyle de yerine getirebilirler.

(5) Şirketler topluluğuna dahil olan şirketlerin internet sitesine ilişkin yükümlülükleri, MTHS yetkisine sahip olmasa bile topluluk içinde yer alan şirketlerden biri tarafından da yerine getirilebilir. Bu durumda hizmet alan topluluk şirketi kendi internet sitesini açmış sayılır. Şirketler topluluğunda internet sitesi yükümlülüğü ile ilgili destek hizmeti sağlayan şirketin, topluluktan ayrılması halinde bu hizmeti sürdürebilmesi için ayrılacağı tarihte MTHS yetkisine sahip olması zorunludur.

(6) Kanun uyarınca oluşturulan internet sitesi, şirketlerin MERSİS numarası altında tescil edilir.”

MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 10 uncu maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesinde yer alan “Şirketler”ibaresi “MTHS’lerden destek hizmeti alan şirketler” olarak ve dördüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, ikinci fıkrasında yer alan “şirket unvanı” ibaresi yürürlükten kaldırılmıştır.

“(4) Sahip oldukları internet sitesi üzerinde bu bilgileri sağlayan şirketler, ilgili bilgilere erişim için internet sitesi içinde “http://firmaalanadi/bilgitoplumuhizmetleri” adresinden ya da ikinci fıkra doğrultusunda doğrudan MTHS'ye yönlenmeyi sağlarlar.”

 

MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğin 11 inci maddesinin dördüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve beşinci fıkrasında yer alan “Arşiv Elektronik İmza Uzun Dönemli ve SİL Kontrollü Güvenli Elektronik İmza Politikaları (Profil P3)’na veya” ibaresi yürürlükten kaldırılmıştır.

“(4) Şirketler ve MTHS’ler, işleyiş ve güvenlik kriterlerine ilişkin olarak Türkiye Bilimsel ve Teknolojik Araştırma Kurumu Kamu Sertifikasyon Merkezinin internet sitesinde (http://www.kamusm.gov.tr) yayımlanan İnternet Sitesi Yükümlülüğüne Tabi Şirketlerin veya MTHS’lerin Alacakları Teknik Raporda Yer Alması Gereken Teknik Kriterler Rehberindeki şartları sağlarlar.”

 

MADDE 5 – Aynı Yönetmeliğin 14 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan “ikinci fıkrada belirtilen kurumlara tespit ettirmek ve söz konusu kurumlar” ibaresi, “Türkiye Bilimsel ve Teknolojik Araştırma Kurumuna tespit ettirmek ve söz konusu kurum” olarak ve ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“(2) İnternet sitesi yükümlülüğünü kendisi yerine getiren şirketler, birinci fıkrada öngörülen yükümlülüklerini, internet sitelerini açtıkları veya var olan internet sitelerini bu amaca özgüledikleri tarihten itibaren en geç bir yıl içinde yerine getirirler. Haklı gerekçelerin varlığı halinde, şirketlere talepleri üzerine Bakanlıkça ek süre verilebilir. Düzenlendiği tarih dikkate alınarak teknik rapor, MTHS’lerce üç yılda, internet sitesi yükümlülüğünü kendisi yerine getiren şirketlerce ise beş yılda bir yenilenir ve Bakanlığa verilir.”

MADDE 6 – Aynı Yönetmeliğe aşağıdaki geçici 2 nci madde eklenmiştir.

“Ek rapor alma yükümlülüğü

GEÇİCİ MADDE 2 – (1) MTHS hizmeti vermek amacıyla bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce teknik rapor almak için Türkiye Bilimsel ve Teknolojik Araştırma Kurumuna başvuranların talepleri, Yönetmeliğin bu maddenin yürürlüğe girmeden önceki hükümlerine göre sonuçlandırılır. Bu maddeye göre teknik rapor alan MTHS’ler, belirlenen kriterlerin sağlandığını gösterir ek raporu, teknik raporun alındığı tarihi takip eden bir yıl içinde almak ve Bakanlığa vermekle yükümlüdür.”

 

MADDE 7 – Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

 

MADDE 8 – Bu Yönetmelik hükümlerini Gümrük ve Ticaret Bakanı yürütür.

---

[1] MTHS Merkezi Veri Tabanı Hizmet Sağlayıcısı. Bu kapsam dahilinde olan firmalar için e-fatura sisteminde olduğu gibi onay almış firmalar.

 

ALACAKLARIN SERMAYEYE İLAVESİ - YENİ BAKANLIK GÖRÜŞÜ

Alacakların Sermayeye İlavesi ile ilgili olarak Gümrük ve Ticaret Bakanlığı 15.7.2013 tarihinde yeni bir genelge yayınladı. Bugüne kadar Ortak alacaklarının sermayeye ilavesi için YMM raporu yeterli bulunuyordu. Yeni TTK ile birlikte Bakanlık bu konudaki görüşünü de değiştirdi. Raporun hazırlanıp uygunluk verilmesi mahkeme eliyle olacak. Yani bilirkişi tayini yapılacak ve rapor bilirkişi elinden çıkacak.

YMM’lerin bu raporları düzenleme yetkisi ellerinden alınmış bulunuyor. Uygulamanın bir hayli tartışma yaratacağı açık. Özellikle Yeminliler bu duruma itiraz edeceklerdir. Ancak TTK’nın Denetim kavramına bakış açısının bir gereği olarak da düşünülebilinir bu uygulama. Tabi bu işlemler için atanacak kişilerin artık meslek mensubu olma zorunluluğu bulunmadığını hatırlatmakta fayda var.

  

Bakanlık Görüşü:

Alacakların Sermayeye İlavesi – Ayni Sermaye Niteliği Taşıyan Paylara Değer Biçilmesi

Gümrük ve Ticaret Bakanlığı

İç Ticaret Genel Müdürlüğü

Sayı     : 67300147.431.04/559478/4979 – 5665

Konu   : Sermaye Artırımı

Tarih   : 15 Temmuz 2013

İlgi;

6102 sayılı Türk Ticaret Kanununun 127 nci maddesinde; alacakların ticaret şirketlerine sermaye olarak konulabileceği düzenlenmiş ve Kanunun 342 nci maddesinin birinci fıkra hükmü saklı tutulmuştur. Kanunun 342 nci maddesinin birinci fıkrasında ise; vadesi gelmemiş alacakların sermaye olamayacağı hüküm altına alınmıştır.

Buna göre, Kanunun 128 nci maddesinde göre alacakların sermayeye ilavesi mümkün bulunmakta olup, bu durumda Kanunun 342 inci maddesinden hareketle söz konusu payların ayni sermaye niteliği taşıyan bir mal varlığı unsuru olduğunun değerlendirilmesi 343 nci maddesinde uyarınca da bunlara değer biçilmesi gerekmektedir. 

Bilgi edinilmesini rica ederim.

Cezmi Gül

Bakan a.

Genel Müdür Yardımcısı V. 

TTK Madde 127

I – Konusu

MADDE 127-

1)      Kanunda aksine hüküm olmadıkça ticaret şirketlerine sermaye olarak;

a)      Para, alacak, kıymetli evrak ve sermaye şirketlerine ait paylar,

b)      Fikrî mülkiyet hakları,

c)      Taşınırlar ve her çeşit taşınmaz,

d)      Taşınır ve taşınmazların faydalanma ve kullanma hakları,

e)      Kişisel emek,

f)       Ticari itibar,

g)      Ticari işletmeler,

h)     Haklı olarak kullanılan devredilebilir elektronik ortamlar, alanlar, adlar ve işaretler gibi değerler,

i)        Maden ruhsatnameleri ve bunun gibi ekonomik değeri olan diğer haklar,

j)        Devrolunabilen ve nakden değerlendirilebilen her türlü değer,

konabilir.

2)      Kanunun 307 nci maddesinin ikinci, 342 nci maddesinin birinci ve 581 inci maddesinin birinci fıkra hükümleri saklıdır.

TTK Madde 342

1. Ayni sermaye konulabilecek malvarlığı unsurları

MADDE 342-

1)    Üzerlerinde sınırlı ayni bir hak, haciz ve tedbir bulunmayan, nakden değerlendirilebilen ve devrolunabilen, fikrî mülkiyet hakları ile sanal ortamlar da dâhil, malvarlığı unsurları ayni sermaye olarak konulabilir. Hizmet edimleri, kişisel emek, ticari itibar ve vadesi gelmemiş alacaklar sermaye olamaz.

2)      128 inci madde hükmü saklıdır.

TTK Madde 343

2. Değer biçme

MADDE 343-

1)    Konulan ayni sermaye ile kuruluş sırasında devralınacak işletmelere ve ayınlara, şirket merkezinin bulunacağı yerdeki asliye ticaret mahkemesince atanan bilirkişilerce değer biçilir. Değerleme raporunda, uygulanan değerleme yönteminin somut olayın özellikleri bakımından herkes için en adil ve uygun seçim olduğu; sermaye olarak konulan alacakların gerçekliğinin, geçerliğinin ve 342 nci maddeye uygunluğunun belirlendiği, tahsil edilebilirlikleri ile tam değerleri; ayni olarak konulan her varlık karşılığında tahsis edilmesi gereken pay miktarı ile Türk Lirası karşılığı, tatmin edici gerekçelerle ve hesap verme ilkesinin icaplarına göre açıklanır. Bu rapora kurucular ve menfaat sahipleri itiraz edebilir. Mahkemenin onayladığı bilirkişi kararı kesindir.

 

İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ ÇALIŞAN TEMSİLCİSİNİN NİTELİKLERİ VE SEÇİMİ

İş Sağlığı Güvenliği Yasası çerçevesinde İş kolları ve İş yerleri ayırımlarıyla düzenlemeler devam ediyor. Bu kez düzenleme işyerlerindeki temsilciler için yapıldı. Konu ayrıca Sendikalı işyerleri ile de ilişkilendirilmiş. Sendikalı işyerleri için temsilci seçimi ciddi sorumluluk taşıyan görev/atama kriterleriyle dolu. Özellikle işverene verilen sorumluluk bir hayli fazla. Atanacak yetkili ve hesaplamalar biraz karışık. 29 Ağustos 2013 Tarih ve 28750 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan düzenleme aşağıdadır. Uygulama 29 Eylül 2013 tarihinde yürürlüğe giriyor bu tarihe kadar gereklerin yazılı düzenleme ve kararlarla yerine getirilmesinde yarar var.

 

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından:

İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ İLE İLGİLİ ÇALIŞAN TEMSİLCİSİNİN NİTELİKLERİ

VE SEÇİLME USUL VE ESASLARINA İLİŞKİN TEBLİĞ

Amaç

MADDE 1 – (1) Bu Tebliğin amacı; 20/6/2012 tarihli ve 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanununun 20nci maddesi kapsamındaki çalışan temsilcisinin nitelikleri, seçimi veya atanmasına ilişkin usul ve esasları belirlemektir.

Kapsam

MADDE 2 – (1) Bu Tebliğ; 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanununun 20 nci maddesi kapsamındaki çalışan temsilcisinin nitelikleri, seçimi veya atanmasına ilişkin usul ve esasları kapsar.

Dayanak

MADDE 3 – (1) Bu Tebliğ; 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanununun 20 nci maddesi ile 9/1/1985 tarihli ve 3146 sayılı Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 2nci ve 34 üncü maddelerine dayanılarak hazırlanmıştır.

İşverenin yükümlülüğü

MADDE 4 – (1) İşveren; işyerinin değişik bölümlerindeki riskler ve çalışan sayılarını göz önünde bulundurarak dengeli dağılıma özen göstermek kaydıyla, çalışanlar arasında yapılacak seçim veya seçimle belirlenemediği durumda atama yoluyla yeterli sayıda çalışan temsilcisini görevlendirir.

(2) İşveren, çalışan temsilcisinin veya temsilcilerinin görevlerini yerine getirebilmeleri için gerekli imkânları sağlar.

(3) İşveren, işyerinde yetkili sendika veya sendikalar bulunması halinde işyeri sendika temsilcisini çalışan temsilcisi olarak görevlendirir.

(4) Çalışan temsilcisinin seçilmesi veya atanması ile ilgili gerekli tüm iş ve işlemler işveren tarafından yerine getirilir.

(5) İşveren seçim veya atama yoluyla görevlendirilen çalışan temsilcilerini işyerinde ilân eder.

Çalışan temsilcisi adaylarının belirlenmesi

MADDE 5 – (1) Çalışan temsilcisinin, işyerinde yetkili sendika bulunmaması halinde çalışanlar arasından seçimle belirlenmesi esastır.

(2) Çalışan temsilcisinin seçimle belirlenmesi durumunda çalışan temsilcisi aday başvurularının yapılması için yedi günden az olmamak üzere süre tanınarak işveren tarafından işyerinde ilân edilir.

(3) İşyerinde çalışanların aday olabilmeleri için 6 ncı maddedeki kriterleri sağlamaları esastır. Bu kriterleri taşımaları halinde aday olmaları engellenemez.

(4) Seçimlerin yapılmasına ilişkin iş ve işlemler için gerekli şartlar sağlanır ve yeterli sayıda personel işveren tarafından görevlendirilir.

(5) Aday sayısı işyerinde zorunlu çalışan temsilcisi sayısının üç katından fazla olamaz. Fazla olması halinde çalışan temsilcisi adayları; öğrenim durumu, işyerindeki deneyim süresi ve yaş kriterleri esas alınarak ikinci fıkrada belirtilen sürenin bitiminden itibaren en fazla üç gün içinde işveren tarafından ilân edilir.

Çalışan temsilcisinin nitelikleri

MADDE 6 – (1) Bir çalışanın çalışan temsilcisi olabilmesi için aşağıdaki niteliklere sahip olması zorunludur:

a) İşyerinin tam süreli daimi çalışanı olması,

b) En az 3 yıllık iş deneyiminin bulunması,

c) En az ortaokul düzeyinde öğrenim görmüş olması.

(2) Belirli süreli veya geçici işlerde (a) ve (b) bentleri, işyerinde 3 yıllık iş deneyimi bulunmayan çalışan veya aday bulunmaması halinde (b) bendi, çalışanlar veya adaylar arasında yeterli eğitim düzeyine sahip kişi bulunmaması halinde (c) bendi hükümleri uygulanmaz.

(3) Yetkili sendika temsilcisinin çalışan temsilcisi olarak görev yapması halinde birinci fıkrada sayılan nitelikler aranmaz.

Çalışan temsilcisi sayısının belirlenmesi

MADDE 7 – (1) İşyerinde görevlendirilecek çalışan temsilcisi sayısı aşağıdaki şekilde belirlenir:

a) İki ile elli arasında çalışanı bulunan işyerlerinde bir.

b) Elli bir ile yüz arasında çalışanı bulunan işyerlerinde iki.

c) Yüz bir ile beş yüz arasında çalışanı bulunan işyerlerinde üç.

ç) Beş yüz bir ile bin arasında çalışanı bulunan işyerlerinde dört.

d) Bin bir ile iki bin arasında çalışanı bulunan işyerlerinde beş.

e) İki bin bir ve üzeri çalışanı bulunan işyerlerinde altı.

Çalışan temsilcilerinin seçilme veya atanma koşulları

MADDE 8 – (1) Seçim, işyerindeki çalışanların en az yarıdan bir fazlasının katılacağı bir oylamayla yapılır. Oylamanın gizli yapılması esastır. En fazla oy alan aday veya adaylar çalışan temsilcisi veya temsilcileri olarak ilân edilir. Vardiya usulü çalışılan işyerlerinde ise seçimler tüm vardiyalarda çalışanların da oy kullanmasına imkân verilecek şekilde düzenlenir.

(2) Oyların eşitliği durumunda çalışan temsilcisi; adayların öğrenim durumu, işyerindeki deneyim süresi ve benzeri kriterleri esas alınarak işverence belirlenir. Seçim, sonuçları itibariyle beş yıl geçerlidir.

(3) Çalışan temsilcisinin, herhangi bir nedenle görevinden ayrılması durumunda, daha önce yapılan seçim sonuçlarına göre en fazla oy alan sıradaki aday atanır.

(4) İşyerinde yetkili sendika bulunması halinde, işyeri sendika temsilcileri çalışan temsilcisi olarak görevlendirilir. Sendika temsilci sayısının zorunlu çalışan temsilci sayısından az olması durumunda diğer çalışan temsilcisi veya temsilcileri dengeli dağılıma özen göstermek kaydıyla işveren tarafından görevlendirilir. Sendika temsilci sayısının zorunlu çalışan temsilci sayısından çok olması durumunda ise yetkili sendikanın önerisi doğrultusunda çalışan temsilcileri işveren tarafından görevlendirilir.

(5) İşyerinde farklı statü hukukuna tabi çalışanların üye olduğu birden fazla yetkili sendika bulunması halinde;

a) Bir çalışan temsilcisi görevlendirilecekse en çok üyeye sahip yetkili sendika temsilcisi çalışan temsilcisi olarak atanır.

b) Birden fazla çalışan temsilcisi görevlendirilecekse aşağıda yer alan örnekteki gibi hesaplanarak çalışan temsilcisi görevlendirilir.

c) Örnekte verilen hesaplama yöntemine göre üye sayılarında eşitlik durumu olduğunda son kalan çalışan temsilcisi kura yöntemine başvurularak belirlenir.

ç) Örnek 2’de verilen hesaplama yönteminde tam sayılara göre temsilci görevlendirmesi yapılır, atanması gereken diğer temsilci için kura yöntemine başvurulur.

Örnek 1:

Toplam çalışan sayısı: 2000

22/5/2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanunu ve diğer (iş akdi/hizmet akdi/iş sözleşmesi v.b.) çalışanların sayısı: 1100

Diğer (statü hukukuna bağlı) çalışanların sayısı: 900

Görevlendirilecek çalışan temsilcisi sayısı: 5

Yetkili sendika sayısı: 2

Formül:

Çalışan temsilcisi sayısı = (22/5/2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanunu ve diğer (iş akdi/hizmet akdi/iş sözleşmesi v.b.) çalışanların sayısı veya Diğer (statü hukukuna bağlı) çalışanların sayısı/Toplam çalışan sayısı) * Görevlendirilecek çalışan temsilcisi sayısı

Hesaplama:

A Sendikası (6356 sayılı Kanuna göre yetkili) çalışan temsilci sayısı için;

(1100/2000) * 5 = 2,75 ≈ 3 Çalışan Temsilcisi

B Sendikası (4688 sayılı Kanuna göre yetkili) çalışan temsilci sayısı için;

(900/2000) * 5 = 2,25 ≈ 2 Çalışan Temsilcisi

Örnek 2:

Toplam çalışan sayısı: 800

A sendikasına üye 500, B sendikasına üye 300 çalışan

Görevlendirilecek çalışan temsilcisi sayısı: 4

(Örnek 1’ deki hesaplama yöntemine göre belirlenmesi halinde)

A sendikası (500/800)*4=2,5 ( 2 Çalışan temsilcisi)

B sendikası (300/800)*4=1,5 (1 Çalışan temsilcisi)

Kalan 1 temsilci kura yöntemiyle belirlenir.

(6) İşyerinde yetkili sendika bulunmaması veya çalışanlar arasında aday olmaması durumunda işveren çalışanlar arasından dengeli dağılıma özen göstererek 6 ncı maddenin birinci fıkrasındaki niteliklere uygun çalışan bulunması halinde bunlar arasından atama yapar. Bu niteliklere uygun çalışan bulunmayan işyeri işverenleri ise çalışanlar arasından yeterli sayıda çalışan temsilcisinin görev yapmasını sağlar.

(7) Birden fazla çalışan temsilcisinin bulunması durumunda baş temsilci, çalışan temsilcileri arasında yapılacak seçimle belirlenir. Oyların eşitliği durumunda, baş temsilci kura yöntemiyle belirlenir.

(8) İşyerindeki yetkili sendikanın yetkisini kaybetmesi veya bir başka sendikanın yetkili sendika olarak ilân edilmesi durumunda otuz günlük süre içerisinde işveren bu maddede belirtilen usullere göre çalışan temsilcisi veya temsilcilerinin görev yapmasını sağlar.

Çalışan temsilcisinin yetki ve yükümlülüğü

MADDE 9 – (1) Çalışan temsilcisi; iş sağlığı ve güvenliği ile ilgili çalışmalara katılma, çalışmaları izleme, tehlike kaynağının yok edilmesi veya tehlikeden kaynaklanan riskin azaltılması için tedbir alınmasını isteme, tekliflerde bulunma ve benzeri konularda çalışanları temsil etmeye yetkilidir.

(2) Görevini yürütmesi nedeniyle, çalışan temsilcisinin hakları kısıtlanamaz.

(3) Çalışan temsilcisi görevi gereği işverenin veya işyerinin mesleki sırları ile gördüğü, öğrendiği hususları ve çalışanlara ait özel bilgileri gizli tutmakla yükümlüdür.

Kayıt

MADDE 10 – (1) Çalışan temsilci veya temsilcilerinin seçimi sonucunda, yapılan seçimi hangi adayın ne kadar oyla kazandığı ile ilgili bir tutanak düzenlenir. Tutanağın işveren veya vekili ve seçimde görevlendirilen çalışanlar tarafından imzalanması zorunludur. Tutanaklar ile oylamaya katılanların imzalı listesi bir sonraki seçime kadar işyerinde saklanır.

Çalışan temsilcisinin eğitimi

MADDE 11 – (1) Çalışan temsilcileri 15/5/2013 tarihli ve 28648 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Çalışanların İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimlerinin Usul ve Esasları Hakkında Yönetmeliğe göre iş sağlığı ve güvenliği konularında özel olarak eğitilir.

(2) Çalışan temsilcilerine iş sağlığı ve güvenliği kurulu bulunan işyerlerinde kurul üyeleri ile birlikte iş sağlığı ve güvenliği konularında özel eğitim verilmesi sağlanabilir.

Mevcut seçim veya atamaların geçerliliği

GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Bu Tebliğin yayımından önce yapılan çalışan temsilcisi seçimleri veya atamaları geçerli sayılır.

Yürürlük

MADDE 12 – (1) Bu Tebliğ yayımı tarihinden itibaren otuz gün sonra yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 13 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı yürütür.